UITREIKING TWEE

Ik heb vorige week mijn blog over uitreiking gepubliceerd en jemig wat een hoop verschillende reacties.

Van "dit is niet slim om te doen voor de zakelijke markt", tot "wauw dat je dit doet, zo persoonlijk en eerlijk!"

Kortom het heeft mij ook aan het denken gezet. Doe ik er slim aan om een meer persoonlijke insteek te kiezen? Schrikt dit niet teveel mogelijke klanten af? Ik heb dus de behoefte om te duiden waarom ik dit toch doe!

Duiding

In alles wat ik doe; in het begeleiden van mensen, groepen en organisaties, in trainingen, teamsessies en organisatie ontwikkeling, geloof ik dat echt luisteren naar dat wat er speelt in de onderstroom (onze eigen angsten, onze eigen vooroordelen, verwachtingen, alles wat we liever verborgen houden) noodzakelijk is om naar boven te brengen.

Ik geloof in 'practice what you preach', een voorbeeld functie zijn door te laten zien dat het gaan kan over gevoelige zaken, zonder meteen 'dood te gaan'. Laat ook je eigen angsten zien! 

En dit raakt dus precies het spanningsveld dat ik al mijn hele carrière ervaar. Persoonlijk, kwetsbaar, mezelf laten zien, iets wat heel erg uitgaat van mij versus aansluiten bij de goegemeente door wat oppervlakkiger te blijven in mijn eerste contact, wat zakelijker, wat behapbaarder en wellicht niet teveel mensen afschrikken. Helaas dus ook minder authentiek en dicht bij mezelf.

Ik neem aan voor veel mensen herkenbaar, in ieder geval dat is wel mijn ervaring in het werken met hen.

In terugblik op mijn vorige blog denk ik dat ik mezelf heb laten zien, daar waar het echt over gaat bij mij en ik mogelijk niet 'zakelijk' genoeg ben geweest! De balans was teveel naar een kant doorgeslagen!

Ik sta er dus achter en ik heb geleerd dat ik wellicht iets meer duiding en context heb te bieden. Hopelijk is deze blog meer in balans?